Το μονο απαραβιαστο συνορο ειναι ο ερωτας

Τι ορίζεται, άραγε, ως άπιαστο όνειρο; Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω, γιατί τα όνειρά μας μάς παιδεύουν τόσο. Η παρουσία μορφών που απουσιάζουν από την καθημερινότητά μας είναι που μας στοιχίζει περισσότερο ή μήπως αυτή η εξωπραγματική πλοκή των ονείρων μας;

Ένα άδειο κρεβάτι γεμίζει, ένα μόνο χέρι βρίσκει συντροφιά, μια απουσία συμπληρώνεται από μια παρουσία και ένα κενό γεμίζει με μια σφιχτή αγκαλιά. Πόσες φορές ξυπνήσαμε ελπίζοντας να'ναι όλα αληθινά;Τα παιχνίδια του μυαλού ταυτίζονται ενδόμυχα με τις πιο δυνατές επιθυμίες μας. "Μακάρι να", πήγαμε να πούμε και η φράση τελείωσε εκεί , γιατί ξυπνήσαμε!

Ευτυχισμένοι είναι για μένα, λοιπόν, οι άνθρωποι που κατάφεραν να πιάσουν τα "άπιαστα"ονειρά τους και να βρίσκονται πια τόσο κοντά στο τόσο μακρινό για μας "εκεί". Εκεί που ο έρωτας είναι απλά ένα όνειρο και ο νους πλάθει τα πιο όμορφα σενάρια. Εκεί που οι άνθρωποι παύουν να προσπαθούν και το μόνο που κάνουν είναι να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στα φτερά των γλάρων.

Και επειδή , όπως λένε, όταν έχεις δίπλα σου έναν άνθρωπο που αγαπάς , "έχεις τον κόσμο στα χέρια σου". Αναρωτιέμαι, πώς μπορούν άραγε δυο χέρια να κρατήσουν όλον τον κόσμο; Και επειδή το μόνο απαραβίαστο σύνορο είναι ο έρωτας, πάψε να είσαι λαθρεπιβάτης μεταξύ του ονείρου και της πραγματικότητας και γίνε ο πρωταγωνιστής που ονειρεύτηκες! Γιατί στη ζωή τα όνειρα δε μας χαρίζονται, αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε για να τα κάνουμε πραγματικότητα!

Της Όλγας Στράντζαλη