"Πρεπει να μαθουμε να πεταμε..."

Όταν αναγκάζεσαι να ωριμάσεις νωρίς, να βάλεις στην άκρη όλα σου τα "θέλω"και τις προσδοκίες και να μείνεις προσκολλημμένος στα "πρέπει" και τις επιβολές των άλλων. Όταν περνάει το γλυκό καλοκαίρι που ζούσες και πέφτεις στα δίχτυα του πιο βαρύ χειμώνα που προσπαθεί να σε κάνει να αρρωστήσεις ψυχικά και σωματικά.

Όλες οι δυσκολίες που συναντάμε στη ζωή μας μας κάνουν να ωριμάζουμε, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, να αντιδράμε πιο μεθοδικά και να αφήνουμε πίσω μας την αγωνία και τον φόβο.
Φοβούνται κατά βάθος αυτοί που δεν πιστεύουν στον εαυτό τους κι εσύ δεν ήσουν ποτέ ένας από αυτούς. Πάντα περπατούσες με το κεφάλι ψηλά και τους ώμους ίσιους ακόμα κι αν κουβαλούσες για καιρό το πιο βαρύ φορτίο.Κοιτούσες τη ζωή κατάματα, αλλά εκείνη πάντα σε ξεγελούσε με το χαμηλωμένο της βλέμμα.

Πάψε λοιπόν να δικαιολογείς τον εαυτό σου!Εσύ και μόνο εσύ μπορείς να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να νοηματοδοτήσεις το μέλλον σου! Πάψε να κοιτάς χαμηλά, όπως κάνεις τον τελευταίο καιρό και ξεκίνα να κοιτάς ψηλά, όπως παλιά, τότε που μόνη σου έννοια ήταν πότε θα τελειώσεις το διάβασμα, για να βγεις να παίξεις με τους φίλους σου στην άδεια αλάνα.

Πάψε να κατακρίνεις και να ρίχνεις την ευθύνη στους άλλους, γιατί αυτά που μας κάνουν οι άλλοι τους επιτρέπουμε εμείς να τα κάνουν. Γι'αυτό ίσιωσε τους ώμους σου και πέτα από πάνω τους όλα τα βάρη ώστε να γίνουν επιτέλους τα δικά σου φτερά!

Πέτα μακριά, πρόσεξε όμως μην γίνεις ο Ίκαρος και πέσεις πριν το καταλάβεις!Προσπάθησε να χαράξεις τη δική σου μοναδική πορεία με αποφασιστηκότητα και θάρρος! Πολλοί τόλμησαν, αλλά λίγοι πέτυχαν.Εσύ θα επιλέξεις αν ανήκεις στους πολλούς ή στους λίγους! Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ξεκινήσεις να πιστεύεις στον εαυτό σου!

Της Όλγας Στράντζαλη