Δεδομενα που εγιναν ζητουμενα...

Μην πάει το μυαλό σας συνειρμικά στα μαθηματικά, γιατί έτσι έχετε μάθει να υπολογίζετε τη ζωή!Σκεφτείτε για λίγο έξω από το κουτί, που μας έχουν επιβάλει ως όριο!Η ζωή είναι τόσο γλυκιά, αλλά συνάμα τόσο δεδομένη που δεν έχουμε μάθει να πασχίζουμε γι' αυτήν! Ποια είναι όμως τα ζητούμενα του σύγχρονου ανθρώπου, για τι πασχίζει , τι θέλει να καταφέρει;

Ο σύγχρονος άνθρωπος έχοντας δεδομένη τη ζωή και την υγεία του, αγωνιά για το τι θα καταφέρει να αποκτίσει ώστε να θεωρηθεί ανώτερος και πλουσιότερος από τους συνανθρώπους του.Βρίσκει μια "καλή" δουλειά, που μετά από λίγο καιρό δεν τον ικανοποιεί, γιατί δεν έχεικαλές αποδοχές. Δημιουργεί μια όμορφη οικογένεια, αλλά διαπιστώνει ότι δεν ήταν αυτός ο στόχος ζωής του και χωρίζει. Αποκτά χρήματα, με κόπο και υπερωρίες, αλλά ποτέ δεν είναι αρκετά για να ικανοποιήσει το "εγώ" του. Θέλει πάντα να αναπτύσσεται, άσχετα με το κόστος που επιφέρει σ' αυτόν και τους γύρω του αυτή η ανάπτυξη.Ποιο είναι το λάθος που κάνει;

Παύει να νοιάζεται  για πράγματα που θεωρεί δεδομένα και στην ουσία δεν είναι. Σταματά να προσπαθεί να βελτιώσει την ποιότητα και όχι την ποσότητα της ζωής του. Δεν τον απασχολούν οι άνθρωποι που χάνονται δίπλα του, γιατί για καλή του τύχη δεν ήταν ένας από αυτούς.Κι όταν ξαφνικά αρρωσταίνει τότε ο κόσμος του γκρεμίζεται!

Εκλιπαρεί για ένα χάδι, ελπίζει σε μια θεραπεία του προβλήματός του, περιμένει την αγάπη και την κατανόηση που ποτέ του δε "γεύτηκε" και ανησυχεί για το μέλλον, όχι πια με μεγαλεπίβολα σχέδια, αλλά με περισσή αγωνία!

Φρόντισε να μη γίνεις αυτός ο άνθρωπος, να βάζεις πάντα τα δεδομένα σου στην θέση των ζητουμένων και να πασχίζεις καθημερινά γι' αυτά! Να φροντίζεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Να αγαπάς ακόμα κι αν ξέρεις ότι η αγάπη σου δεν έχει ανταπόδοση. Και να θυμάσαι τα δεδομένα "σβήνουν" σε μια στιγμή, όπως ακριβώς τα κάτασπρα γράμματα του μαυροπίνακα...

Της Όλγας Στράντζαλη