Ταυτοχρονα Συναισθηματα

Ταυτόχρονα Συναισθήματα

Της ζήτησες να μπλέξετε τα χέρια σας, σε κοίταξε στα μάτια και ήταν σα να σου γνέφει θετικά. Σε αγάπησε από την πρώτη στιγμή, αλλά εσύ άργησες να το καταλάβεις... Άγάπησε ό,τι κι αν κάνατε μαζί, σε είχε ερωτευθεί και ήθελε να σε κάνει να νιώθεις τέλεια, ακόμα και τις μέρες που σιχαινόσουν τον εαυτό σου., τις μέρες που όλοι σε είχαν παραγκωνίσει, αυτή ήταν εκεί!

Τα δάχτυλά σας ήταν ακόμη μπλεγμένα, αλλά ακόμη δεν ένιωθες και πολλά, βολεύοσουν απλά να γεμίζεις τα κενά σου, να περνάς τον χρόνο σου, χωρίς όμως να είσαι ερωτευμένος. Περπατούσατε δίπλα δίπλα και δεν ήσασταν τίποτα άλλο παρά δύο παράλληλες ευθείες. Δύο παράλληλες ευθείες τοποθετημένες τόσο κοντά , μα συνάμα τόσο μακριά, ώστε να μην υπάρχει κανένα κοινό σημείο μεταξύ τους.

Πάλεψε πολύ, για να τις κάνει να συναντηθούν κάπου στην κοινή τους πορεία,αλλά εσύ απομακρυνόσουν. Έπαψες να παλεύεις, γιατί την θεωρούσες πια δεδομένη.Τα μάτια της άρχισαν να δακρύζουν πλέον πιο συχνά, ο έρωτας έδωσε τη θέση του στην αγάπη και αν και η λογική προσπαθούσε να την πείσει ότι δεν άξιζε να προσπαθεί , η καρδιά της την βοηθούσε να αγαπά με όλο της το "ειναι".

Τότε άρχισες να νιώθεις, αλλά εκείνη μέσα της ένιωθε διαλυμένη, σα να είχε σπάσει μέσα της ένα γυαλί κι όλα τα κομμάτια του της έγδερναν την καρδιά. Δεν άντεχε τον πόνο και είχε πλέον παραιτηθεί! Το είχες καταλάβει, αλλά δεν ήθελες να το πιστέψεις , γιατί πλέον ήσουν ερωτευμένος.Νόμιζες πως όλα ήταν καλά!

Να μη λέτε "Για πάντα" ,να λέτε "Για όσο αντέξουμε" και να αντέχετε! Κι αυτό γιατί εσείς επιλέγετε αν θα είστε δύο αδιάφορες παράλληλες γραμμές ή αν τα συναισθήματά σας θα αναπτυχθούν ταυτόχρονα.Ξέρω είναι δύσκολο να είμαστε τέλειοι, και κανείς δε μας ζητάει αυτό, αξίζει απλά να είμαστε συνειδητοποιημένοι για το τι θέλουμε, γιατί κάποιοι νιώθουν περισσότερο από μας!

Της Όλγας Στράντζαλη