Η περιπετεια που μου εμαθε το μυστικο του να μενεις χαλαρος

Ο έξυπνος και easy τρόπος για να χαλαρώνεις..

Ένα πελώριο κύμα ταρακούνησε το πλοίο. Ο καπετάνιος μας ενημέρωσε ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε και ότι σε είκοσι λεπτά θα φτάναμε στην Κέρκυρα. Ο αέρας δυνάμωνε συνεχώς. Ένα ξαφνικό άγχος με κατέβαλε χωρίς να μπορώ να το ελέγξω. Φοβόμουν πραγματικά! 

Έβλεπα τους άλλους γύρω μου ανήσυχους να σιγοψιθυρίζουν. Δεν ξέρω τι έλεγαν, αλλά οι φαντασία μου άρχισε να οργιάζει. Πίστευα ότι κάτι κακό θα συμβεί. Προσπάθησα να χαλαρώσω. Πήρα μια βαθιά ανάσα και έκλεισα για λίγο τα μάτια μου. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά. Ήταν δύσκολο να χαλαρώσω κάτω από αυτές τις συνθήκες. Δεν υπήρχε ελπίδα, έπρεπε να το πάρω απόφαση. 

Το άγχος θα με βασάνιζε μέχρι να φτάσουμε στην Κέρκυρα. Ξαφνικά ένας νεαρός ήρθε και έκατσε δίπλα μου. Ήταν περίπου 25 χρονών. Φαινόταν πολύ χαλαρός, λες και δεν είχε αντιληφθεί τι συνέβαινε. Δεν άντεξα έπρεπε να μάθω πως είναι τόσο χαλαρός. Αφού του ζήτησα συγνώμη για το αν γίνομαι αδιάκριτη τον ρώτησα πως γίνετε να μην φοβάται.

Ο νεαρός χαμογέλασε. «Και φυσικά φοβάμαι και πολύ μάλιστα» μου απάντησε. Τότε μου εξήγησε ότι δεν πρέπει να αφήνουμε το φόβο και το άγχος να μας χαλάει την μέρα μας, η ζωή είναι ωραία, πρέπει να χαλαρώνουμε και να την απολαμβάνουμε. Κάθε φορά λοιπόν που θέλω να χαλαρώσω βάζω απλά τα ακουστικά μου και ακούω λίγη μουσική στον αγαπημένο μου σταθμό, στο σταθμό που με χαλαρώνει. Τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο, είναι easyόπως μου είπε, χαμογελώντας. 

Μόλις μου έδωσε να ακούσω και εγώ ένα τραγούδι, πραγματικά ένιωσα σαν να μου δίνει όλο το οξυγόνο που νόμιζα ότι είχε χαθεί από γύρω μου. Το ένα τραγούδι έφερε το άλλο, μέχρι που τελικά φτάσαμε στο λιμάνι. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο να χαλαρώσω ήταν easy. Αυτό πλέον είναι το μυστικό μου για να είμαι πάντα χαλαρή, ένα μυστικό που το φυλάω καλά ,σαν μαργαριτάρι. 

Χρήστος Μιχαηλίδης