Αν θελεις, μπορεις...

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα απωθημένο! Ήταν κάτι που δεν είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε, κάτι που δεν προλάβαμε να γευτούμε ή κάτι που έμεινε στο χρονοντούλαπο καλά κλειδωμένο...Εμφανίστηκε μια φορά στη ζωή μας από το πουθενά και δεν προλάβαμε να πάρουμε ούτε μια μικρή τζούρα, ίσα για να έχουμε αποθέματα για τον δρόμο.

Ισως, να ήταν καλύτερα έτσι, ίσως δεν έπρεπε να πραγματοποιηθεί αυτή η σύνδεση γιατί θα αποτελούσε το πιο βαρύ συναισθηματικό φορτίο. Ακόμα όμως κι  αν βλέποντας το παρελθόν, ξέρουμε πως τίποτα και κανένας δεν μπορεί να το αλλάξει πάντα θα σκεφτόμαστε τη ζωή μας με το "απωθημένο" μας.
Είτε στο απωθημένο δώσουμε υπόσταση ανθρώπου, πράγματος ή ακόμα και συναισθήματος πάντα θα είναι μια κατάσταση που μας πονά. Κάποιοι λένε πως καλύτερα να μην έχει γίνει κάτι ποτέ, παρά να έχει γίνει για λίγο, γιατί το απωθημένο γίνεται πλέον απομυθοποιημένο! 

Ξέρεις κάτι; Αν θέλεις , μπορείς...Εσύ κινείς τα νήματα της ζωής σου και διαμορφώνεις το παρόν και το μέλλον σου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Εσύ κάνεις τους άλλους να σε αγαπούν για τον χαρακτήρα και την συμπεριφορά σου, για τα χαρίσματά σου, για τις εκφράσεις του προσώπου σου και για εκείνο το υπέροχο χαμόγελο που έχεις όταν περιτριγυρίζεσαι από άτομα που σε αγαπούν.

Πάψε λοιπόν να ασχολείσαι με το κάθε απωθημένο και φρόντισε η ζωή σου από δω και πέρα να μην μοιάζει με κανένα προηγούμενο απωθημένο.Ζήσε, γδάρε τη ζωή σου και φτάσε στο τέρμα τις στιγμές που σου κόβουν την ανάσα.

Αν θέλεις, μπορείς...γιατί τίποτα δεν είναι αδύνατο για τον άνθρωπο που προσπαθεί.Μη φοβηθείς να χάσεις το δεδομενο για το απωθημένο και να το αφήσεις να σε παρασύρει σε διαδρομές πρωτόγνωρες και δρόμους ανεξερεύνητους. Πρέπει να τολμήσεις, το οφείλεις στον εαυτό σου!

Της Όλγας Στράντζαλη