κρυο καιρος για δυο

Κάνει κρύο, καιρός για δύο...

Οι μέρες άρχισαν να γίνονται γκρίζες, ο καιρός άρχισε να φοράει τα χειμωνιάτικά του, εμείς ξεκινήσαμε να φοράμε ρούχα πιο χοντρά και άκομψα. Η ζωή άρχισε να αλλάζει και 'μεις ξεκινήσαμε να υιοθετούμε πια χειμωνιάτικες συνήθειες.

Μία από τις πιο σημαντικές είναι και το χουχούλιασμα, αυτό που σε κάνει να μπλέκεσαι με ένα άλλο σώμα και να κολλάς πάνω του σαν το χταπόδι με τη συντροφιά πάντα μιας βελούδινης κουβέρτας και στην καλύτερη των περιπτώσεων μιας ταινίας.

Χαμηλός φωτισμός, μαλακός καναπές που να σου επιτρέπει να "βουλιάζεις", ένα χέρι να σου χαϊδεύει τα μαλλιά και τα παραλειπόμενα. Κανείς δεν νοιάζεται αν παρακολούθησες την ταινία, κανείς δεν μπορεί να σου χαλάσει αυτά τα "μαγικά"λεπτά που κυλούν γρήγορα στους δείκτες του ρολογιού.

Και επειδή οι δείκτες του ρολογιού πάντα θα κάνουν κύκλους και πάντα θα έχεις την εντύπωση ότι γυρνούν γρηγορότερα όταν ζεις ωραίες στιγμές, προσπάθησε με αυτά που ζεις να τους κάνεις να "τρέξουν".

Προσπάθησε να κρατήσεις ζεστή την ψυχή σου αυτές τις μέρες και να κάνεις πράγματα που την ευχαριστούν. Και επειδή θα ξέρεις πως στιγμές μας είναι οι άνθρωποί μας, τρέξε να τους βρεις.

Και μην ξεχνάς, καλύτερα μιας ώρας χουχούλιασμα ζεστό, παρά σαράντα χρόνια μερέντα παγωτό!

Όχι για να δείτε πόσα θυσιάζω...για μια ταινία ;)

Της Όλγας Στράντζαλη

Αγκάλιασέ με Και μη μ' αφήσεις, μεσ' στα μάτια κοίταξέ με Και μη μιλάς Έλα σαν κύμα να με τυλίξεις Και δε με νοιάζει Στον βυθό σου αν με πας.