Μου χρωστας εναν Αυγουστο

Προσπαθούσα να είμαι πάντα εκεί για σένα, να σε κάνω περήφανο, να σκουπίζω κάθε δάκρυ(αν και σπάνια κλαις) και να σε στηρίζω τις ώρες που το έχεις πραγματικά ανάγκη. Και κοίτα να δεις, πέρασε γρήγορα ο καιρός, οι μέρες σβήστηκαν από το ημερολόγιο σαν τα λευκά γράμματα στον μαυροπίνακα.Και ήρθε το καλοκαίρι...

Ξέρεις τι λένε; Το καλοκαίρι δεν "πιάνει" τίποτα χωρίς τον Αύγουστο. Είναι ο πιο ερωτικός και παράλληλα ερωτεύσιμος μήνας! Είναι ένας μήνας σημαντικός, αφού σηματοδοτεί θεωρητικά το τέλος του καλοκαιριού, όσο κι αν δεν ισχύει πρακτικά.

Μπορεί να μην γνωριστήκαμε Αύγουστο, μπορεί να μην τον περνάμε μαζί όπως κάνουν τόσοι άλλοι, μπορεί ακόμα και να μην ξέρεις πόσο μου αρέσει αυτός ο μήνας.Θέλεις να φύγεις, να κάνεις ένα διάλειμμα μου πες, μικρό ή μεγάλο, ποτέ δεν τον ξεκαθάρισες, όμως μην ξεχάσεις πως "Μου χρωστάς έναν Αύγουστο, ρε φίλε!"

Έναν Αύγουστο που πρέπει σίγουρα να ζήσουμε κάποιο καλοκαίρι.Έναν Αύγουστο γεμάτο χαμόγελα, δάκρυα χαράς , συγκινήσεις, ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν, βόλτες στην παραλία πιασμένοι χέρι χέρι, φωτιές στη θάλασσα το βράδυ και μελωδίες καλοκαιρινές να μας ταξιδεύουν πέρα από το παρόν.

Να τολμήσουμε, να αφήσουμε πίσω τα πράγματα που μας βασανίζουν, να τραγουδήσουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε, ακόμα κι αν δεν έχουμε την "τέλεια" φωνή, να κοιταχτούμε για λίγο στα μάτια χωρίς να μιλήσουμε και να αφήσουμε τα μάτια μας να κάνουν τους πιο όμορφους διαλόγους.

Τον Αύγουστο που ήθελα, είχες να μου τον δώσεις! Το κατάλαβα! Είχες εκείνη την σιγουριά στο βλέμμα κι εκείνη η λάμψη κι την τρυφερότητα στο χαμόγελό σου! Να ξέρεις πως ποτέ δεν είναι αργά για να ξαναπροσπαθήσουμε...Ίσως ήρθε η ώρα να βρούμε μαζί το αυγουστιάτικο φεγγάρι μας...Ας μην περιμένουμε τον Σεπτέμβρη...ας ζήσουμε τώρα,γιατί κουράστηκα να υπάρχουμε απλά!

Της Όλγας Στράντζαλη

Αφήστε τον Πάνο από κάτω να σας ταξιδέψει...Turn on the music...

Μια νύχτα που Αύγουστο μυρίζει...