Ο δρόμος προς την ευτυχία , του Νίκου Παντελαίου

Το σχολείο της ζωής

     Στους δρόμους που μας στρώνει η ζωή τίποτα δεν είναι τέλειο... Κανένας δρόμος δεν είναι πιο εύκολος από τον άλλο.. Όποιον δρόμο και αν επιλέξουμε στο τέλος θα ευτυχίσουμε, αφού πρώτα όμως υποστούμε τις συνέπειες. Τίποτα δεν είναι εύκολο να επιτευχθεί. Το να είσαι ευτυχισμένος είναι το πιο δύσκολο. Για να ευτυχίσεις θα πρέπει πρώτα να δείξεις ότι είσαι αρκετά δυνατός, ότι το αξίζεις. Πρέπει αντιμετωπίσεις όλα όσα σου σταθούν εμπόδιο. Θα πέσεις πολλές φορές, το θέμα όμως είναι να ξανά σηκωθείς και να συνεχίσεις.

     Η ζωή είναι ένα σχολείο... με καθημερινά μαθήματα χωρίς διαλείμματα.

     Κάθε φορά που θα πέφτεις και θα χτυπάς, κάθε φορά που θα αποτυγχάνεις, κάθε φορά που θα κάνεις ένα λάθος, από το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, κάθε φορά θα μαθαίνεις κάτι! Θα παίρνεις ένα μάθημα, θα διδάσκεσαι το πως είναι η ζωή για να προχωρήσεις πιο εύκολα.. Αν δεν καταλάβεις το μάθημα, θα το ξανά διδαχθείς... όσες φορές και αν χρειαστεί μέχρι να το εμπεδώσεις.

     Έτσι να βλέπεις τα προβλήματα, τα εμπόδια της ζωής.. σαν μαθήματα! Και έτσι είναι... Μόνο προσπάθησε να τα καταλάβεις με την πρώτη γιατί ο χρόνος περνάει.. δεν μας περιμένει.. Μην αφήνεις τις σκιές του παρελθόντος να επισκιάζουν το παρόν, να παίρνεις όμως από αυτές τις σκιές ότι έχουν να δώσουν για να φωτίζεις τις σκιές του παρόντος.

     Όταν βλέπεις έναν ευτυχισμένο άνθρωπο να αναρωτιέσαι πρώτα τι έχει τραβήξει για να είναι τώρα όπως είναι... 

     Κάποιοι ξεχνούν το νόημα της ζωής και χάνονται σε άλλους δρόμους... Αυτούς να τους λυπάσαι, γιατί δεν είχαν κάποιον να τους βοηθήσει όταν η ζωή τους έδινε τα μαθήματα.. Αυτοί είναι πραγματικά οι δυστυχισμένοι άνθρωποι... 

     Δεν κατάφεραν να αντιμετωπίσουν τα εμπόδια και δεν είχαν και κάποιον δίπλα τους να τους βοηθήσει... Οπότε την επόμενη φορά που θα είσαι στο κρεβάτι και δεν θα σε παίρνει ο ύπνος γιατί θα σκέφτεσαι τα πόσα προβλήματα έχεις και το τι τραβάς, σκέψου τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου και είναι εκεί για να σε βοηθήσουν, χαμογέλα και σκέψου πόσο τυχερός είσαι, και παραδώσου στον Ορφέα... 

     Κανείς μας δεν είναι αρκετά δυνατός για να τα περάσει όλα μόνος του... Όλοι είχαν βοήθεια και όλοι θα χρειαστούμε... Ένα μάθημα της ζωής είναι να κρατάς τους ανθρώπους που θα είναι εκεί για εσένα όποτε τους χρειαστείς.. Να μάθεις να ξεχωρίζεις ποιοι πραγματικά αξίζουν... Είναι ένα από τα πιο δύσκολα και πιο σημαντικά μαθήματα.. Αν το κατανοήσεις τότε θα έχεις πετύχει πολλά...

     Το σχολείο της ζωής είναι περίεργο.. Μοιάζει με τα κοινά σχολεία, διαφέρει όμως σε όσα σου μαθαίνει... Και όπως και στα κοινά σχολεία έχουμε τους συμμαθητές και μας βοηθάνε με τα μαθήματα έτσι έχουμε συμμαθητές και σε αυτό το σχολείο..

     Όλοι μας, έχουμε τους ανθρώπους μας... κανείς δεν προχωράει μόνος, τουλάχιστον στην αρχή...

     Ανάμεσα στους ανθρώπους υπάρχει αυτή η χημεία που μας ενώνει, το θέμα είναι να τους καταλάβεις και να τους κρατήσεις γιατί αν τους διώξεις θα πάνε σε άλλους που θα ταιριάξουν. Ποτέ δεν ήσουν μόνος, μπορείς όμως να μείνεις... Απέφυγε το με κάθε κόστος... 

    Μόνοι μας δεν θα ευτυχίσουμε ποτέ, Η ζωή είναι έτσι φτιαγμένη για να προχωράμε με παρέες... Άλλωστε όπως λέει και ένας στοίχος από τους αγαπημένους Onirama "Τι αξία έχει κάτι άμα δεν το μοιραστείς"... Οι άνθρωποι με ανοιχτή καρδιά είναι αυτοί που θα μπουν στον τελικό δρόμο πιο γρήγορα!

Διαβάστε περισσότερα άρθρα του Νίκου Παντελαίου.

Του Νίκου Παντελαίου 

Δείτε επίσης: Πόσο εύκολο είναι να χαίρεσαι με την χαρά του άλλου ;